Historiek van de school

Etymologie (woordherkomst)

De naam van de school kent een oude oorsprong. Hij werd gevonden in het boekje ‘Beselaarse plaatsnamen en mengelingen’
geschreven door Jozef Maes. “De Biesweê” was vroeger een stukje Beselare in de buurt van het kasteel.

Hollandse bewind (1815-1830)

In 1820-1821 werd een nieuwe ‘knechtenschool’ en schoolhuis gebouwd op ‘De Berg’. De bevolking keek wantrouwig naar
die protestantse actie en noemde de nieuwe school ‘De Geuzentempel’. De school was dan ook weinig succesvol bij de inwoners.

Vanaf 1830 (Belgische onafhankelijkheid) en vooral vanaf 1852 (nieuwe schoolwet) werd de school gratis toegankelijk voor alle
kinderen vanaf 6 jaar. Het aantal leerlingen steeg van jaar tot jaar.

Van Dibbeschole tot De Biesweide

Ontstaan Dibbeschole

Rond 1810 vond pastoor E.H. Guillaume Van Calbergh dat ook de Beselaarse meisjes onderwijs moesten kunnen volgen. Sinds midden de 17de eeuw werd er immers enkel onderwijs ingericht voor de jongens. De pastoor liet zo op ‘De Berg’ een schoolgebouw met woonhuis bouwen op grond die hij had gekregen van de markgraaf.

De school werd eerst ingericht als spellewerkschool, onder leiding van Siska Verstraete en Rosa Vincke. Zij verdienden de kost via de opbrengst van het spellewerkkant en de zeven stuivers per maand die de ouders betaalden voor het onderwijs aan hun dochters. Arme kinderen konden kosteloos onderwijs volgen. Tijdens de schooluren baden de leerlingen de rozenkrans, zongen ze godsdienstige liederen of leerden ze de catechismus ter voorbereiding van hun eerste communie. De kinderen kregen een halfuurtje per dag lezen en schrijven.

De school kreeg in de volksmond de naam ‘Dibbeschole’ mee. In 1841 werd een verdieping op de school gebouwd waar de spellewerkafdeling kwam. De school was immers zeer populair, ondanks de vele andere spellewerkschooltjes in Beselare. Veel veranderde in ‘De Dibbeschool’ met de komst van de eerste kloosterzusters in 1862. De zusters van de H. Vincentius gaven er volwaardig en gratis onderwijs aan 62 meisjes.

De Zusters Apostolinnen in Beselare

De zusters van de H. Vincentius bleven er niet lang. In 1864 werden zij door toedoen van toenmalig pastoor Henri Laumosnier vervangen door de zusters Apostolinnen uit Brugge met moeder Benedicta (Virginie Lambelin) als overste van 1864 tot 1871.

Moeder Benedicta kon de naburige ‘Geuzentempel’, de officiële jongensschool, in beslag nemen. Deze was namelijk te klein geworden voor het groeiende aantal leerlingen en was gedeeltelijk verhuisd naar de bovenzaal van het latere gemeentehuis. In 1864 bouwde men naast dit gebouw een nieuwe gemeenteschool met twee ruime klassen, een schoolhuis, een speelplaats en een overdekte gaanderij.

De zusters lieten een verdieping met nieuwe klassen bouwen op ‘de Geuzentempel’ en er werd op een tussenliggend stuk grond een klooster, een kapel en nog twee nieuwe klassen gebouwd. In 1874 steeg het aantal meisjesleerlingen tot bijna 200. Daarvan liepen er 106 kosteloos school. Voor het dagelijks onderwijs stonden vijf zusters in.

Tijdens de periode van de liberale schoolwet en bijhorende schoolstrijd (1879-1884) werden de zusters uit hun school verbannen. Als reactie op de antiklerikale schoolwet gaven de bisschoppen de opdracht om overal volwaardige katholieke jongens- en meisjesscholen op te richten. Zo kwam er in Beselare een nieuwe katholieke jongensschool dicht bij de meisjesschool, dit ook onder beheer van de zusters.

In 1896 werd de katholieke jongensschool afgeschaft en met de gemeenteschool versmolten. De gebouwen van de katholieke jongensschool werden door overste zuster Regina geïntegreerd in de meisjesschool en zo werd de bewaarschool opgericht. De twee hoogste klassen werden gehuisvest in een nieuw gebouw op de hoek van de Kloosterlaan en de Warden Oomlaan. De school kende een grote bloei en bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog stonden al zeven zusters-onderwijzeressen in voor het onderwijs.

Gevolg Eerste Wereldoorlog

Omwille van de oorlogsomstandigheden (augustus 1914), kwamen er weinig leerlingen opdagen. De zusters moesten ook vluchten. Eind 1919 kwamen de zusters naar Beselare terug. Voor de zowat 50 kinderen die al opnieuw in Beselare woonden, gaven ze gemengd onderwijs in houten barakken van het Albertfonds. In 1920 kwamen enkele voormalige meesters van de gemeenteschool terug en werden de jongens en meisjes weer opgesplitst. De zusters gaven les in de houten afdaken langs beide zijden van de noodkerk. Moeder Ignatia en de zusters Florentina, Emiliana en Clara (kleuterleidster) gingen er aan de slag. Ondertussen begon, met het geld van de oorlogsschadevergoeding, de heropbouw van het klooster en de meisjesschool op ‘De Berg’.

Nieuwe start

In 1923 konden de nieuwe gebouwen in gebruik genomen worden. Ze bestonden uit het zusterhuis, klaslokalen en een ruime kapel rondom een geplaveide speelplaats. De rustieke voorgevel van de kapel werd versierd met de beelden van het H. Hart van Jezus en Maria, gebeeldhouwd in Doornikse Witsteen (beide beelden zijn op vandaag terug te vinden in de inkom van de school).
Zo waren de magere jaren van de school voorbij en was het weer tijd voor groei. Eind 1928 telde de gemeente 630 nieuwe huizen en 2718 inwoners.

 

Rond 1965 telde de school ongeveer 150 meisjesleerlingen en 75 kleuters (jongens en meisjes). Deze groep werd onderwezen door een tiental leerkrachten waaronder nog enkele zusters.
In 1967 verlieten de zusters Apostolinnen de gemeente om zich terug te trekken in hun moederklooster van de Zusters van Onze-Lieve-Vrouw van 7 Weeën in Ruiselede. Het klooster werd omgevormd tot klaslokalen en vergaderruimte. Later werd ook de kapel omgebouwd tot turnzaal en refter.

Fusie en nieuwbouw